(wydawany przez zwierzęta)

См. также в других словарях:

• kłap — «wyraz (zwykle powtórzony) naśladujący dźwięk wydawany przez zwierzęta przy nagłym zamykaniu szczęk» …   Słownik języka polskiego

• wycie — n I 1. rzecz. od wyć. 2. lm D. wyć «przeciągły, zawodzący głos wydawany przez niektóre zwierzęta» Wycie wilków, kujotów, szakali. 3. lm D. wyć pot. «głośny, przeraźliwy krzyk, płacz, nieartykułowane dźwięki wydawane przez ludzi; ironicznie o… …   Słownik języka polskiego

• ryk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gruby, głośny, przeciągły głos wydawany przez bydło domowe i niektóre dzikie zwierzęta, np. jelenia, niedźwiedzia; krzyk, beczenie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ryk — m III, D. u, N. rykkiem; lm M. i 1. «donośny, przeciągły głos wydawany przez niektóre zwierzęta dzikie, np. jelenia, lwa, niedźwiedzia i przez bydło domowe» W puszczy rozległ się ryk jelenia. 2. «ostry, donośny, przeciągły głos, dźwięk, odgłos… …   Słownik języka polskiego

• poświst — m IV, D. u, Ms. poświstiście; lm M. y 1. «krótki urywany świst; ostry, wysoki dźwięk powstający przy szybkim ruchu strumienia powietrza przechodzącego przez wąski otwór lub przy szybkim przecinaniu powietrza; poświstywanie, gwizd» Daleki poświst… …   Słownik języka polskiego

• be — 1. «nazwa litery b» ◊ Ani be, ani me a. ni be, ni me «ani słowa, nic (nie mówić)» 2. zwykle przedłużone: bee «głos wydawany przez niektóre zwierzęta, zwłaszcza owce; naśladowanie tego głosu» 3. «w zwrotach do dzieci: brzydki, zły, brudny lub coś… …   Słownik języka polskiego

• hu — zwykle powtórzone lub przedłużone 1. «wykrzyknienie wyrażające zdziwienie lub wesołość albo będące nawoływaniem» 2. «wyraz naśladujący głos wydawany przez niektóre zwierzęta i ptaki, szczególnie puchacza, sowę» …   Słownik języka polskiego

• pomruk — m III, D. u, N. pomrukkiem; lm M. i «głuchy, stłumiony dźwięk; także: głos wydawany przez niektóre zwierzęta; szmer głosów zwykle wyrażający niezadowolenie; mruczenie, mamrotanie» Cichy, chrapliwy, gniewny pomruk. Kocie pomruki. Daleki pomruk… …   Słownik języka polskiego

• skrzek — m III, D. u, N. skrzekkiem, blm 1. «skrzeczący głos wydawany przez niektóre zwierzęta; pogardliwie także o przykro brzmiącym głosie ludzkim» Skrzek żab. Skrzek sroki. 2. zool. «jaja płazów składane najczęściej na dnie zbiorników wodnych i… …   Słownik języka polskiego

• wrzask — m III, D. u, N. wrzaskkiem; lm M. i «głośny, przeraźliwy krzyk, pisk (wydawany przez człowieka, zwierzęta, ptaki)» Nieopisany, piekielny, wściekły wrzask. Pijackie, ordynarne wrzaski. Wrzaski dzieciarni. Wrzask sowy, puchacza. Narobić wrzasku.… …   Słownik języka polskiego

• be — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} brzydki, niedobry, brudny itp. (zazwyczaj gdy mówimy do małych dzieci): Nie bierz tego do buzi, bo to jest be. Tak, mnie się regularnie pomija przy wyróżnieniach, bo ja jestem oczywiście be.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień